การตั้งค่าที่เกี่ยวข้องกับค่าแสง (ระบบวัดแสงและการชดเชยแสง)

L

[วัดแสงเฉลี่ยทั้งภาพ]

ให้ภาพที่เป็นธรรมชาติในสถานการณ์ส่วนใหญ่ กล้องจะวัดแสงเป็นบริเวณกว้างในกรอบภาพแล้วตั้งค่าแสงตามการกระจายโทนสี (ความสว่าง), สี, ระยะห่าง และองค์ประกอบภาพเพื่อผลลัพธ์ที่ใกล้เคียงกับภาพที่สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า

M

[วัดแสงเน้นกลางภาพ]

กล้องจะวัดแสงทั้งกรอบภาพแต่จะกำหนดน้ำหนักมากที่สุดที่กลางภาพ (สามารถเลือกขนาดของพื้นที่ได้โดยใช้การตั้งค่าแบบกำหนดเอง b4 [บริเวณที่เน้นกลางภาพ]; หากติดตั้งเลนส์ชนิดไม่มี CPU หรือ AF-S เลนส์ฟิชอาย NIKKOR 8–15mm f/3.5–4.5E ED พื้นที่จะมีขนาดเทียบเท่ากับวงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 12 มม.) เป็นระบบวัดแสงแบบคลาสสิคสำหรับการถ่ายภาพบุคคลซึ่งแนะนำให้ใช้เมื่อใช้ฟิลเตอร์ร่วมกับปัจจัยกำหนดค่าแสง (องค์ประกอบจากฟิลเตอร์) เกิน 1 เท่า

N

[วัดแสงเฉพาะจุด]

กล้องจะวัดพื้นที่วงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 4 มม. (ประมาณ 1.5% ของกรอบภาพ) จุดศูนย์กลางของวงกลมจะอยู่ที่จุดโฟกัสปัจจุบัน ทำให้สามารถวัดแสงวัตถุที่ไม่ได้อยู่ตรงกลางภาพได้ (กล้องจะวัดแสงที่จุดโฟกัสกึ่งกลางหากติดตั้งเลนส์ชนิดไม่มี CPU หรือ AF‑S เลนส์ฟิชอาย NIKKOR 8–15mm f/3.5–4.5E ED หรือหากใช้งาน [AF แบบเลือกพื้นที่โฟกัสอัตโนมัติ]; โหมดพื้นที่ AF ) ระบบวัดแสงเฉพาะจุดทำให้มั่นใจได้ว่าวัตถุจะได้รับค่าแสงที่ถูกต้อง แม้ว่าพื้นหลังมีแสงจ้ากว่าหรือมืดกว่าอย่างมาก

t

[ระบบวัดแสงที่เน้นไฮไลท์]

กล้องจะกำหนดเน้นน้ำหนักมากที่สุดในส่วนที่ไฮไลท์ ใช้เพื่อลดการสูญเสียรายละเอียดในส่วนที่ไฮไลท์ ตัวอย่างเช่น เมื่อถ่ายภาพที่มีแสงบนเวที

Bulb (การเปิดชัตเตอร์ค้าง)

การเปิดชัตเตอร์ค้างไว้ในขณะที่กดปุ่มกดชัตเตอร์ลงค้างไว้

Time (เวลา)

กล้องจะเริ่มถ่ายภาพเมื่อกดปุ่มกดชัตเตอร์และจะสิ้นสุดการล็อคเมื่อกดปุ่มนี้อีกครั้ง